Kitaplara Dair...

  "Kitaplardan bu kadar nefret edilmesinin ve korkulmasının sebebini şimdi anıyor musun? Onlar hayatın yüzündeki gözenekleri gösterir. Rahatına düşkün insanlar balmumundan aya benzeyen, gözeneksiz, tüysüz, ifadesiz yüzler ister yalnızca." Fahrenheit 451 romanı distopik temasını aşan ve uyarıcı mesajını adeta zamansız olarak sunan bir roman. Adını kağıdın tutuşma derecesi olan 451 Fahrenheit dereceden alıyor. Konusuna gelince: Yanmayan evler, kapsüller, mekanik tazılar, son hız arabalar ve itfaiyeciler. Yanmayan evlerin icadından sonra itfaiyecilere yeni bir görev veriliyor, kitap yakmak. Sadece belirli kitapar değil ellerine geçen tüm kitapları yakmak. İtfaiyecilerin kitapları yakma nedeni topumun mutluluğudur. Şiirler acıdır, romanlar insanı düşünmeye zorlar. Oysa düşünmeyen, eğlenen insan mutludur... Romanımızın başkahramanı Montag da itfayicidir.  Zamanla düşünmeye sorguamaya başlar ve kitap bunun çevresinde ilerler. Kitabın önemli bir klasik olmasından, düşündürücü, eleşt

 19. yüzyılda yazarlıktan ciddi gelirler elde edebilmeyi başarmış ender isimlerden biri olarak bilinen Jack London, Beyaz Diş’in yanı sıra Martin Eden, Vahşetin Çağrısı, Demir Ökçe, Deniz Kurdu gibi romanlarıyla Amerikan edebiyatının önde gelen isimleri arasında yer alıyor.  Roman, bir kurt ve köpek kırması olan yavrunun benliğini bulma yolunda vermiş olduğu yaşam savaşını konu alıyor. Bu yaşam savaşı, Beyaz Diş’i sahiplenen karakterler üzerinden tüm çıplaklığıyla işleniyor. Beyaz Diş'in tüm yaşamını hatta anne ve babasının bile yaşamını anlatıyor. Yabani bir hayvan olarak dünyaya gelen Dişi kurt, yaşamın her olanağını her koşulunu deneyimleyerek öğrenmeye başlıyor. Yine bir gün deneyim yaşamaya çıkan Beyaz Diş, daha önce hiç görmediği bir türü yani insanı görür. Böyle bir varlığın ancak tanrı olabileceğini düşünür ve insan türünü tanrı olarak kabul eder. Tüm yaşamı da bu şekilde şekillenmeye başlar. Yabani bir kurt olarak dünyaya gelip, evcilleşmeye başlayan kurt, tanrı olarak kab

  Buzulların erimesiyle insanların hayatlarını değiştiren ve sonu bilinmez bir yolculuğa çıkaran Doruk, dünyanın kaçınılmaz sonunu bizlere okutuyor. Kutuplarda yaşayan insanların buzulların erimesiye su seviyesinin yükselmesinden dolayı yaşadıkları yeri terketmek mecburiyetinde kalırlar. Grönland'a doğru bir gemiyle yola koyulan bir gurup insan ve bu fikri öne süren Mara. Teknoloji ve şehir hayatından uzak bu insanlar gittikleri yön, gidecekleri yer hakkında hiçbir fikirleri yoktur. Mara'nın bulduğu Grönland'ı anlatan kitaptan başka ellerinde gidecekleri yere ait hiçbir şey yoktur. Gittikleri geminin batmasıyla karaya çıkan insanları çeşitli zorluklar bekliyor. Evet böyle yazılınca bi heyecan yaratıyor olabilir ama kitabın kendisi hayal kırıklığı. Tam lüzumsuz yere yazılmış 336 sayfa. Gereksiz uzatılmış olaylar ve dahası.. Önceliğinizi başka kitaplara vermenizin bir sakıncası yoktur.  Keyifli okumalar... "Kendi gölgeni bile yönlendiremeyecek kadar yorgunsun." 336

  Tam anlamıyla bilimkurgu özelliğine sahip Zaman Makinesi, tarihte yazılan ilk zaman yolculuğunun işlendiği kitap olarak tarihe geçer. Kitabın 1895 yılında yazıldığını öğrendiğimde nedeni bilinmez bir heyecana kapıldım. Sanırım nedeni 1895'de yazılan bir kitabın günümüzü yani 21. yy'dan bahsettiğini düşünmüş olmamdı. 18 yy'da yaşamış birinin günümüzü belki daha da ileri bir zamanı öngörmüş olması, teknoloji ve bilimden bahsedecek mi acaba diye düşündürmesi bir hayli heyecan vericiydi. Ama kitap ters köşe yaparak tam 802701 yılına gider. Londra'da yaşayan bir bilim adamı geleceğin İngiltere'sine ziyarete gider. Geleceğin dünyasında 2 farklı türe bölünmüş canlılar yaşamaktadır. Tıpkı gece ve gündüz gibi birbirinden ayrılan Eloi'ler ve Morlock'ları keşfeder... Okurken gezegenimizin sürüklendiği ekolojik dengesizliği ve bu kötü gidişatın türümüzü bile etkileyebilecek olmasını düşünmemek mümkün değil. Keyifli okumalar... "Yabancı bir dünyanın ortasında çırı

 Dostoyevski'nin ilk romanı olan "İnsancıklar" aynı zamanda ilk Rus toplumsal romanı da sayılır. Yazar, daha ilk kitabından diğer yazacağı kitapların temasının temelini atmış. "Fakirlik, yoksulluk, acınaklık" hep Dostoyevski'nin romanlarına konu olmuş temel kavramlardır.  Neden böyle peki? Empati yapmamızı mı istiyor? Yoksul bir adam mıydı? Rusya'nın ekonomisiyle alakası var mıydı yazdıklarının? Toplum ve insanın iç yapısını ele aldığı için bütün sorulara cevap bulunabilir. Belki de yazdıklarıyla yeni bir ekol oluşturan ve ilk kitabında ünlenip eserlerinin günümüzde de hala aynı ilgiyle okunmasının sebebi budur. Kitap, yoksul ve yaşlı bir adamın kendisinden küçük bir kadınla mektuplaşmasından oluşuyor. İlk başlarda aralarındaki ilişkinin ne olduğu tam olarak çıkarılmasa da okudukça netlik kazanıyor. Kitabı okudukça o anki halinize göz atıp şükür ettiğinize ve daha çok empati kurduğunuzu farkedeceksiniz. Başyapıt olarak tanımlanan bu eseri okumanızı tavs

Hemşehrim namı diğer Başkomser Nevzat'ın baş karakterinde bulunduğu ve ekibiyle birlikte cinayet soruşturması yaptığı Aşkımız Eski Bir Roman okuduğum ilk kitabıydı. Polisiye türünden uzun zamandır okumak istediğim bir yazardı.  Kitap 3 ayrı konudan oluşuyor. 1. ve 2. bölüm günümüz Türkiye'sinde her gün karşımıza çıkan güya aşk adı altında işlenmiş cinayeti anlatırken 3. bölümde de bunlara benzer kurgusu olan ancak konudan farklı olarak bir kayıp arıyorlar. Kitaptan alakasız birçok yerin olması ve kişi çokluğu tadını kaçırsa da anlatımın akıcı olması bunun önüne geçmiş.  Bir polisiye okuru olarak Agatha Christie, John Verdon, Anna Katherina okuduktan sonra kurgu olarak çok basit olduğu aşikar belli oluyor.  Samimi ekibi ve sıcak anlatımıyla okumaya değer. ''Bu kargaşanın, bu acımasızlığn, bu hoyratlığın içinde biz, birbirine sığınan iki insanız.''   " Sahiden de sevginin iyileştirici bir gücü vardı. Elbette yalansız olanın, çıkarsız olanın, hakiki sevginin.&

  "Önce küçük bir tohum düşer kalbin odasına, sonra aşkla yeşerir. Kulak verin, umudun sesini duyabiliyor musunuz?" İlk defa Mart Menekşeleri'ni okuduğumda Sarah Jio'nun anlatım tarzına hayran olmuştum. Sadece anlatım tarzı değil, kitabın konusu da beni derinden etkilemişti. Şimdi ise Son Kamelya'yı okudum ve düşüncelerim yine aynı.  Kitapta iki karakter var. Birincisi günümüz yıllarında ikincisi de günümüzden çok önceleri yaşamış. Flora ve Addison... 1940’lı yılların Amerikası’nda bir fırıncının kızı olan Flora Lewis, un kokulu hayatının bir gün çok farklı yöne sürükleneceğini bilmiyordur. Genç kız bir yandan yaşlı anne babasına yardım ederken, öte yandan botanik bahçesinde bitkilerin ve çiçeklerin gizemli dünyasıyla uğraşmaktadır. Ta ki kendini uluslararası çiçek hırsızlığı zincirinin tam ortasında bulana kadar… Yapacağı iş çok basittir; İngiltere kırsalındaki Livingston Köşkü’ne gidip Middlebury Pembesi olarak bilinen ender bir kamelya türünü bulup haber vermek

Osmanlı Devleti'nin mütarekeyi imzalamasından 1920 ortalarında Milli Mücadele'nin güçlendiği döneme kadar olayları bir Osmanlı yüzbaşısı ve İttihat ve Terakki üyesi olan Yüzbaşı Cemil'in hikâyesi üzerinden anlatır. Yol Ayrımı'nda yan karakterlerden biri olarak karşımıza çıkan Cehennem Topçu Cemil, Yorgun Savaşçı'nın baş kahramanıdır. İstanbul'a geldiğinden beri, bir türlü üzerinden atamadığı yorgunluğu sanki dinlendikçe çoğalan Cemil, bir yandan aşık olup evlendiği teyze kızı Neriman ile her şeyi bırakıp uzakta bir köyde yaşamayı isteycek kadar bıkkın, diğer yandan Anadolu'ya geçip Milli Mücadele'de savaşmayı isteyecek kadar da cesurdur. Yorgun Savaşçı konusu kapsamında bir değerlendirme yapılacak olursa bu eseri; 1918 yılında sonlanan Birinci Dünya Savaşı’ndan başkenti yani İstanbul işgal edilerek ayrılan bir imparatorluğun mağlup subaylarının ve halktan bir kesimin örgütlenmesiyle başlayan direniş hareketinin, başkentteki ve taşradaki yankıları üzerine

Biz mi İz'in peşinden koşarız İz mi bizi kovalar? Aslında İz kitabı için bir Canan Tan klasiği demek her şeyi anlatır. Romanları ile herkesi kendine hayran bırakan Canan Tan, tam da adına yakışır duygusallıkta ve sıcaklıkta bir kitap ile yine karşımızda. Canan Tan, İz kitabında bir kız ile baba arasındaki sarsılmaz sevgiyi bütün yönüyle bizlere sunmuş. Babasını çok seven ve onu her şeyden daha değerli gören bir kız anne ve babasının ayrılması ile babasından uzaklaşır ama içindeki sevgi asla ölmez. Fakat kader yine oyununu oynar ve kariyerinde zirveye ulaşmış ünlü avukat Vedat Karacan'ın intiharıyla başlar öykü. Bu beklenmedik ölümünün ardında yatan gizi çözmek, Verda'ya düşmektedir. Geriye dönüp baktığında yüzleştiği keşkeleriyle, pişmanlıklarıyla ve içini kavuran devasa bir özlemle sürecektir babasının İz'ini... Bu küçük kız artık babasının yokluğundaki gizemi çözmeye ve kaybedilen zamanın ve anıların peşine düşmektedir. "Nerede kalmıştık?" diyebilirsin.  Yet

  Hasan Sabbah'ın, Alamut Kalesi'nin, fedailerin ve cennet bahçelerinin hikâyesi. Bir tarafta Hasan Sabbah'ın yeryüzü cennetiyle yeni tanışan güzel köleler, diğer tarafta onun en güvenilir savaşçıları olan fedailer. Sabbah'ın yarattığı cennetin içinde gözleri açıldığında hepsinin hayatı hiç umulmadık bir şekilde değişir. Hikaye 11. yüzyıl İranı'nda, kendini peygamber ilan eden Hasan Sabbah'ın, seçilmiş bir grup insanı intihar suikastçısına dönüştürerek bölgede hakimiyet kurmak için çılgınca ve aynı zamanda zekice bir plan tasarladığı Alamut Kalesi'nde geçmektedir. Güzel kadınların, yemyeşil bahçelerin, şarap ve haşhaşın göz boyadığı sanal bir cennet yaratan Sabbah, genç savaşçılarını emirlerine uydukları takdirde bu cennete gidebileceklerine inandırır. Kendilerini onun yoluna adayan, ölmeyi de öldürmeyi de göze almış olan bu küçük orduyla hükümdar sınıfına gözdağı verebileceğini düşünür. Sabbah kendi deyimiyle insanların saflığını kullanıp dine adanmışlığı p

Bu roman, idam cezasına karşı yapılmış ilk protestodur. Yani bizim bugün, idamı geri getirelim, diye ağzımızın suyu kana karışırken, şu gördüğünüz dünyanın en saygın yazarlarından biri olan Victor Hugo, 188 yıl öncesinden seslenmiştir bize. İlkin idam taraftarları okumalı bu romanı. Hangi görüşe sahip olursa olsun geçmişte sevdiği/izinden gittiği birisi mutlaka idam edilmiştir. Bu arada idam gelse bile istediğiniz gibi bir yargılama da olmazdı. Bilirsiniz ki şu bizim yönetici tayfamız hırsızı/yolsuzu/tecavüzcüyü asmaya pek niyetli görünmüyor. Öyle olsa bütün bir köyün tecavüz ettiği çocuğun başı yere düşmez, adalet anında tecelli ederdi. Bir de olaya başka bir boyuttan bakalım. Öldürülen bir insan için durum nasıldır? Neler geçer kafasının içinden? Zira idama o kadar alıştık ki gördüğümüz yalnız suç ve cezaya ilişkin meseleler. Asırlık noksanlığımız, "algı" yı beceremiyor oluşumuz. İşte bu roman o "algı" nın kurgusu. Giyotinle aranızda 20 adımlık bir mesafe var. Öt